De Teufelsschlucht bij Irrel

Vandaag zijn we gaan wandelen in Duitsland meer bepaald aan de Eifel. De oudste wou een avontuurlijke wandeling. En dat kreeg ze dan ook. Veel avontuur en zeer pittig. Van bij ons thuis uit hebben we een 2h30min gereden ongeveer. Je zou nu zeggen en dat voor 8km. Ja is een hele rit, maar zeker de moeite waard.
We startte onze wandeling aan op de parking van het dinopark. (Adres: Ferschweilerstraße 50, 54668 Ernzen, Duitsland) Hier kon je ook naar de wc gaan. Altijd leuk na zo’n lange rit. Van daaruit moest je een 300m wandelen tot het het bezoekerscentrum waar ons eigenlijke avontuur begon. Eerst over een breder pad tot we aan een natuurlijke trap kwamen waar we tussen 2 rotsen door naar beneden wandelde. En daar kwamen we dan op een vlonderpad uit tussen twee rotsen. Het was een spectaculair zicht. We voelden ons super klein. Van daaruit moesten we weer een zeer stijlen trap naar onder. Vermits het een natuulijke trap is zijn de treden ook niet even groot, wat het soms ook moeilijk maakte voor onze Alexander die nog korte beentjes heeft. Hij besloot ook dat hij voor de veiligheid aan zijn koord wil die ik dan vervolgens aan mij bevestig. Nu hij zich veiliger voelde konden we verder. Het pad was niet bijster smal maar toch. Altijd wel wat opletten voor uitstekende rotsen en boomwortels. En zeker als je tegen de bergwand wandelt. Op deze weg mochten we genieten van het uitzicht en de mooie rotsformaties. Nu als we echt te dicht bij de kant moesten lopen was er wel een omheining. Op een bepaald moment kwamen we op een mooie uitzichtpunt uit. Wij genoten van het mooie uitzicht terwijl de twee oudste hun hadden verstopt op een rots. Eens terug op het pad kwamen we langst een sprookjesachtig stukje natuur. Zo stil en vredig vond ik het daar. Daarna moesten we weer een stukje klimmen tussen rotsen door en moesten we ons ook goed bukken. We vonden achter deze rotsen de ideale rots om op te picknicken. Op deze plaats konden we ook kiezen om terug te wandelen naar het natuurcentrum of ons pad verder zetten. We kozen voor het laatste. Langst een mooi breed pad gingen we verder richting de Irrel waterval. We wandelde over een brugje en kwamen weer veel trapjes tegen. Hier kon men dan ook weer genieten van mooie uitzichten. Er was ook een stukje afgemaakt waar ze terug opnieuw bomen gingen planten. We kwamen aan een enorm lange trap naar beneden waar we dan uitkwamen aan de waterval. Deze was jammer genoeg afgesloten. Er stond ook maar één bank waar we iets konden eten. We wachten even tot deze vrij was. Alexander en ik gingen is kijken of we toch nergens niet wat beter de waterval konden zien. En we vonden een mooi plekje om foto’s te maken. Oké we stonden niet aan het water, maar toch. Toen we terug gingen naar de rest zaten ze al op het bankje om te eten. Na het eten zette we onze tocht verder. Deze ging eventjes over een verharde weg (fietspad). Tot ons pijltje ons terug de bossen in stuurde. En vanaf hier werd het pas echt pittig. Dit omdat het bijna voortdurend klimmen was. Het was zeer smal en zeer vettig. We ploeterde door de modder en gingen over beekjes. Tot we een klein watervalletje tegen kwamen. Natuurlijk wouden de kids het water even voelen. Wat ze dan ook gedaan hadden. Verder klommen we weer verder. Over boomstronken, trapjes en onder rotsen door. We deden vooral veel trappen omhoog. Onze kleine man nam het voortouw, maar toch ging hij te snel voor zijn zussen. Het laatste stukje besloten we niet onmiddellijk naar het natuurcentrum te nemen, maar terug het eerste deel te wandelen. Om dat het zo prachtig was. Hierbij kwamen we dan ook op 8km dat we gewandeld hadden.

Parking: Ferschweilerstraße 50, 54668 Ernzen, Duitsland
Niet Buggyproof
Km: er zijn er verschillende die je kan volgen
https://www.eifelinfo.nl/de-teufelsschlucht-bij-irrel/
https://www.dinopark-teufelsschlucht.de/